Αδελφή Φωτιά, Αδελφός Καπνός

(από τη συλλογή: Δέκα Μικροί Ινδιάνοι, 2003)

Κατάφερα να γίνω ένας επιτυχημένος υποκριτής,
κάποιος που είναι πεπεισμένος για τις κατορθώματά του;
Κάθε που βλέπω την αδελφή μου στη Φωτιά,
εγώ δεν είμαι αυτός που τη ρίχνει στην πυρά
και την καίει συνεχώς; Μήπως θα ‘πρεπε να παραδεχτώ
ότι έγινα ένας επιτυχημένος υποκριτής,
αυτός που είναι απών κάθε που η αδελφή του πεθαίνει
και συνεχίζει να αναζωπυρώνει τη Φωτιά ακόμη και τώρα;
Κάθε που βλέπω την αδελφή μου στη Φωτιά,
βλέπω άραγε τη σκιά της που επέζησε απ’ τη
λαίλαπα; Εξαιτίας της εμμονής μου λοιπόν
έχω γίνει ένας επιτυχημένος υποκριτής,
που πετάει ένα σπίρτο κι έπειτα δημιουργεί
μια χορωδία φλεγόμενων σπίρτων, ώστε τελικά
να δει την αδελφή του στη Φωτιά;
Είναι η αδελφή μου ο ψίθυρος στάχτης
άραγε, που πλανάται ψηλά από ‘μένα; Τα ερωτήματα αυτά μου καίνε το μυαλό.
Ένας επιτυχημένος υποκριτής δεν είμαι,
άμα δω την αδελφή μου στη Φωτιά;

Μετάφραση: Διονυσία Χριστοπούλου

Sister Fire, Brother Smoke

(from: Ten Little Indians, 2003)

Have I become an accomplished liar,
a man who believes in his inventions?
When I see my sister in every fire,
is it me who sets her in the pyres
and burns her repeatedly? Should I mention
I may have become an accomplished liar,
a man who was absent when his sister died,
but still feeds those flames in the present tense?
When I see my sister in every fire,
am I seeing the shadow that survived her
conflagration? Because of my obsession
have I become an accomplished liar,
who strikes a match, then creates a choir
of burning matches, with the intention
of seeing my sister in every fire?
Is she the whisper of ash floating high
above me? I offer these charred questions.
Have I become an accomplished liar,
if I see my sister in every fire?

Translated by Dionysia Christopoulou

Αδερφή Ανάβει, Αδερφός Σβήνει

Μήπως έχω γίνει ένας τέλειος ψεύτης,
Ένας άνδρας που πιστεύει στις εφευρέσεις του;
Κάθε φορά που βλέπω την αδερφή μου να φλέγεται,
Μήπως είμαι εγώ που την στήνω στην πυρά και την καίω συνεχώς;
Μήπως πρέπει να αναφέρω πως ίσως έχω γίνει ένας τέλειος ψεύτης,
Ένας άνδρας που ήταν απών στην ταφή της αδερφής του
Αλλά συνεχίζει ακόμα και τώρα να πυροδοτεί την φωτιά;
Κάθε φορά που βλέπω την αδερφή μου να φλέγεται,
Μήπως βλέπω την σκιά της που επέζησε απ’ την μεγάλη πυρκαγιά;
Εξαιτίας της εμμονής μου,
Μήπως έχω γίνει ένας τέλειος ψεύτης,
Που ανάβει ένα σπίρτο, κι έπειτα μια χορωδία φλεγόμενων σπίρτων,
Για ποιό λόγο επιθυμώ κάθε φορά να βλέπω την αδερφή μου να φλέγεται;
Μήπως είναι ο ψίθυρος της τέφρας που αιωρείται πάνω μου;
Σας ρωτώ. Μήπως έχω γίνει ένας τέλειος ψεύτης;

Μετάφραση: Ευαγγελία Κορόζη

 Η Aδερφή μου η Φωτιά

Μήπως είμαι ένας τέλειος ψεύτης
Που πιστεύει τα ίδια του τα ψέματα?
Κάθε που βλέπω την αδερφή μου σε φωτιά
Μήπως είμαι εγώ που την έχω ρίξει στην πυρά
Που συνέχεια την καίει? Μήπως πρέπει να πω
Πως μάλλον είμαι τέλειος ψεύτης,
Απών όταν η αδερφή μου πέθανε,
Και τρέφω ακόμη τις φλόγες αυτές?
Κάθε που βλέπω την αδερφή μου σε φωτιά
Μήπως βλέπω τη σκιά που επέζησε απ’ αυτή?
Η εμμονή μου φταίει που
Έγινα ένας τέλειος ψεύτης
Που ανάβει ένα σπίρτο, και φτιάχνει χορωδία
Από φλεγόμενα σπίρτα,
μόνο για να δω την αδερφή μου σε κάθε φωτιά?
Μήπως εκείνη είναι ο ψίθυρος της στάχτης που χορεύει
Πάνω από ‘μένα? Και μετά απ’ αυτές τις απανθρακωμένες ερωτήσεις,
Μήπως είμαι ένας τέλειος ψεύτης
Κάθε που βλέπω την αδερφή μου σε φωτιά;

Μετάφραση: Αγγελική Λυκούδη

 Η Φτώχεια των Κατόπτρων(1992)

Ξυπνάς αυτά τα βράδια μόνος
και τίποτα δεν μπορεί να σου συγχωρεθεί.
Πίνεις την τελευταία γουλιά της ζεστής μπύρας
απ’ το τενεκεδάκι που βρίσκεται ξεχασμένο δίπλα απ’ το κρεβάτι,
λες στον ξένο που κοιμάται στο πάτωμα να πάει σπίτι.
 Είναι τόσο εύκολο να είσαι ο «κανένας»,
να μην έχεις να κάνεις τίποτα
και το μόνο πράγμα που σε απασχολεί
να είναι ο λογαριασμός του ηλεκτρικού ρεύματος
και να νοιάζεσαι περισσότερο για το πώς σκοτεινιάζει η μέρα.
 Περπατάς μόνος στο βρεγμένο πεζοδρόμιο
αναρωτώμενος ποιο είναι το χρώμα της βροχής στην πόλη
Αναρωτιέσαι αν ο κόσμος περιστρέφεται
γύρω από δωμάτια χωρίς πόρτες ή παράθυρα.
Εστιάζοντας στον καθρέπτη που βρήκες στα σκουπίδια,
οι τοίχοι σου φαίνονται να πλησιάζουν
και ποτέ δεν μπορείς να βρεις διέξοδο.
Έτσι ανοίγεις το ψυγείο ξανά,
ψάχνοντας απεγνωσμένα για μία μπύρα
και δεν βρίσκεις τίποτα παρά ξινισμένο γάλα, έτσι το πίνεις όλο.
Και όλο αυτό σου είναι τόσο οικείο.

Μετάφραση: Ευαγγελία Κορόζη

Poverty of Mirrors (1992)

You wake these mornings alone and nothing
can be forgiven; you drink the last
swallow of warm beer from the can
beside the bed, tell the stranger sleeping
on the floor to go home. It's too easy
to be no one with nothing to do, only
slightly worried about the light bill
more concerned with how dark day gets.
You walk alone on moist pavement wondering
what color rain is in the country.
Does the world out there revolve around rooms
without doors or windows? Centering the mirror
you found in the trash, walls seem closer
and you can never find the right way
out, so you open the fridge again
for a beer, find only rancid milk and drink it
whole. This all tastes too familiar.

Translated by Evaggelia Korozi