Σηκώνομαι ξανά (από τη συλλογή: Κι Όλο Υψώνομαι, 1978) Ίσως με κάνεις να μείνω στην ιστορία Με τα πικρά, διαστρεβλωμένα ψέματά σου Ίσως με τσαλαπάτησες μέσα στη μεγάλη βρωμιά Αλλά, σαν σκόνη, θα ξανασηκωθώ. Μήπως σε ενοχλεί η έπαρσή μου; Γιατί βασανίζεσαι με θλίψη; Επειδή συμπεριφέρομαι σαν να έχω πετρελαιοπηγές Στο σαλόνι μου.
Όπως ακριβώς τα φεγγάρια και οι ήλιοι, Με τη βεβαιότητα της παλίρροιας, Όπως ακριβώς οι ελπίδες εκτινάσσονται ψηλά Θα ξανασηκωθώ. Ήθελες να με δεις να λυγίζω; Με το κεφάλι σκυμμένο και τα μάτια κατεβασμένα, Με τους ώμους μου να πέφτουν σαν δάκρυα Αδύναμη από τα γεμάτα ψυχή κλάματά μου. Μήπως προσβάλλεσαι από την υπεροψία μου; Μην το παίρνεις πολύ βαριά Επειδή γελάω σαν να έχω χρυσωρυχεία Σκαμμένα στην πίσω αυλή μου. Ίσως με πυροβολήσεις με τα λόγια σου Ίσως με κόψεις με τα μάτια σου Ίσως με σκοτώσεις με την απέχθειά σου Αλλά, σαν αέρας θα ξανασηκωθώ. Μήπως η σεξουαλικότητά μου σε ενοχλεί; Μήπως αποτελεί έκπληξη Το ότι χορεύω σαν να έχω διαμάντια Εκεί που συναντιούνται οι μηροί μου; Μακριά από τις καλύβες της ιστορικής ντροπής Σηκώνομαι Πάνω από ένα παρελθόν που έχει τις ρίζες του στον πόνο Σηκώνομαι Είμαι ένας μαύρος ωκεανός, πλατύς και φουρτουνιασμένος, Κολυμπώντας και χτυπώντας αντέχω στο κύμα Αφήνοντας πίσω νύχτες τρόμου και φόβου Σηκώνομαι Προς ένα ξημέρωμα θαυμαστά καθαρό Σηκώνομαι Φέρνοντας τα δώρα που έδωσαν οι πρόγονοί μου Είμαι το όνειρο και η ελπίδα του σκλάβου Σηκώνομαι Σηκώνομαι Σηκώνομαι. Μετάφραση: Ιωάννης Ραγκούσης | Still I Rise (from: And Still I Rise, 1978)
You may write me down in history With your bitter, twisted lies, You may trod me in the very dirt But still, like dust, I'll rise.
Does my sassiness upset you? Why are you beset with gloom? 'Cause I walk like I've got oil wells Pumping in my living room.
Just like moons and like suns, With the certainty of tides, Just like hopes springing high, Still I'll rise.
Did you want to see me broken? Bowed head and lowered eyes? Shoulders falling down like teardrops. Weakened by my soulful cries.
Does my haughtiness offend you? Don't you take it awful hard 'Cause I laugh like I've got gold mines Diggin' in my own back yard.
You may shoot me with your words, You may cut me with your eyes, You may kill me with your hatefulness, But still, like air, I'll rise.
Does my sexiness upset you? Does it come as a surprise That I dance like I've got diamonds At the meeting of my thighs?
Out of the huts of history's shame I rise Up from a past that's rooted in pain I rise I'm a black ocean, leaping and wide, Welling and swelling I bear in the tide. Leaving behind nights of terror and fear I rise Into a daybreak that's wondrously clear I rise Bringing the gifts that my ancestors gave, I am the dream and the hope of the slave. I rise I rise I rise. Translated by Ioannis Ragkousis |