Κασσάνδρα
(από τη συλλογή: Οι Μπλε Εκβολές: Ποιήματα, 1929)

Για μένα, ένα ανόητο έργο είναι σαν όλα τ’ άλλα.
Ξεγυμνώνω τα μεθυσμένα κόλπα της λαγνείας και της υπερηφάνειας.
Αυτή η σάρκα ποτέ δεν θα δώσει στο παιδί τη μάνα του,-
Το τραγούδι, σαν φτερούγα, τα δάκρυα από το στέρνο μου, από το πλευρό μου,
Και η τρέλα με κάνουν και μιλώ ξανά,
Και ξανά. Είμαι η εκλεκτή που κανένα χέρι δεν μπορεί να σώσει:
Ο Παράδεισος που ουρλιάζει υψώθηκε πάνω από τους ανθρώπους,
Όχι την βουβή γη, που μέσα της χτίζουν τους τάφους τους.

Μετάφραση: Ελένη Καρύδα

Cassandra
(from: The Blue Estuaries: Poems, 1929)

To me, one silly task is like another.
I bare the shambling tricks of lust and pride.
This flesh will never give a child its mother,—
Song, like a wing, tears through my breast, my side,
And madness chooses out my voice again,
Again. I am the chosen no hand saves:
The shrieking heaven lifted over men,
Not the dumb earth, wherein they set their graves.

Translated by Eleni Karyda